Ik ga naar de kapper. Ilse heet ze. Mijn opdracht aan Ilse is helder: achter, bovenop, aan de zijkant, overal lekker kort. Standje 2, in
vakjargon.
Voor de dirty minds: ik heb het over de afstelling van de
tondeuse.
Gelukkig weet Ilse van wanten. (Ook nu heb ik het over de
professional in Ilse). Ze is reuze handig met de tondeuse. Nog geen tien
minuten na mijn binnenkomst veegt ze de laatste kriebelhaar uit m’n nek.
Hopsakee.
Hopsakee.
En verdorie: er staat een heel andere man op uit de stoel.
Lekker kort is een understatement. Het is echt kort. Heul kort.
Dit schreeuwt om een nieuwe profielfoto op Facebook. Eens
kijken wat de kijkertjes thuis ervan vinden.
De reacties laten niet op zich wachten. Erg verrassend is
het niet; wel grappig. Het gaat over borsthaar, een hoekige kop,
en een ietwat hoog voorhoofd.
Natuurlijk komt de vergelijking
met Theo Maassen voorbij. En ja, je kunt mijn hoofd nu ook omdraaien, zeg maar. ‘Lachen
man, hij heeft evenveel haar op z’n hoofd als op z’n kin.’
Er is één iemand wiens mening over standjes en zo ik
uitermate serieus neem. Wanneer deze persoon mij een dag na het kappersbezoek in
real life ziet, wrijft ze teder over mijn ruwe borstelkop en zegt dan,
verrukt: ‘Je bent net een militair.’
Uit haar mond klinkt het als een heerlijk compliment.
