Hola!

Vijf uur te overbruggen tussen twee afspraken op locatie. Dan maar een werkplek-met-wifi-en-stopcontact zoeken. 

Ergens in de krochten van Hoog Catharijne kom ik terecht bij Seats2meet.

Ik vul – dat is verplicht, zegt de baliestudent – mijn beroep in en zie op de lijst dat er vandaag veel ict-deskundigheid in house is.

Eenmaal in de werkruimte wordt die ontdekking snel bevestigd.

Veel mannen met onduidelijke truien.

Ze rammen driftig op piepkleine notebookjes. Of praten fluisterend over mij onbekende begrippen als encrypties, slashdots, processors en – hé, dat ken ik – lekkere chicks.

Aan de lange tafel voor mij zit een vriendelijke jongeman. Hij schrijft in een schriftje. En kijkt soms met een peinzende blik in twee vuistdikke boeken die voor hem op tafel liggen. Op de kaft ontcijfer ik het woord 'Hola!'. 

Zijn buurman – type klassieke nerd - die twee stoelen verderop boven zijn laptop hangt, gluurt al enige tijd langs zijn immense brilmontuur stiekem naar de ijverige jongen.

Na een kwartier staat hij op, loopt naar de jongen toe en vraagt: “Dat Hola hè, is dat een nieuwe programmeertaal ofzo?” Hij wijst op de twee boeken.

De jongen glimlacht vriendelijk en antwoordt: “Nee, dat is een cursus Spaans.”