Liefdadigheid

Deze week las ik in de Volkskrant een interview met Jean-Marc Bosman. 

Ja die van het arrest.

Het gaat al een tijdje niet zo goed met Jean-Marc. Hij jaste zijn schadevergoeding van zeven ton er doorheen, moest een van z’n twee villa’s verkopen, z’n vrouw vertrok met de kinderen, en hij dronk gemiddeld drie flessen wijn per dag leeg.

Volwassen kleuters

Onze oudste is drie. Bijna vier. In de zomer is hij met mij naar de Open Dag van NEC geweest. Een machtige ervaring: een aai over de bol van de reusachtige Gabor Babos (mét dito keepershandschoen), een zak chips, en als klap op de vuurpijl een echt Enniessee-shirt. Maatje 128, de kleinste van allemaal, maar nog veel te groot voor onze vent.

Wat maakt het uit?

Weg held, weg droom, weg jeugdsentiment

Vandaag op hetiskoers.nl: 

Het is 1982. De zomer waarin Bernard Hinault z’n vierde Tour wint. De zomer waarin Peter Winnen opnieuw zegeviert in de bergen, in Morzine deze keer. En de zomer waarin drie (!) Nederlanders in de top-4 van de Tour eindigen.

Ik ben bijna acht en zeg tegen m’n ouders dat ik maar eens een racefiets ga kopen.

De onderhandelingen monden uit in een compromis: tot mijn tiende verjaardag leg ik wekelijks mijn zakgeld opzij. Het bedrag dat ik in twee jaar bij elkaar spaar, zal door mijn ouders worden aangevuld tot de prijs van een heuse wielrenfiets. Met krom stuur dus. En nog belangrijker: zonder spatborden, bellen, lampen en andere gewone-fietsen-onzin.

Lance en de zwarte-sokken-wansmaak

Vandaag op hetiskoers.nl:

Ik ben bang. Doodsbenauwd. Stel: de comeback van De Witte Sok (ja, heren, hij mag weer) brengt het balletje aan het rollen. De gevolgen zijn niet te overzien. Doemdenkt u even mee?

Worst case scenario: er duiken straks weer renners in het peloton op met donkere wielersokjes. Te lang, te hoog opgetrokken, of beide. Senk joe, Lance, voor de introductie van de voetbalkous in de wielrennerij. En dan: wie houdt de lange koersbroek nog tegen? De broek die bijna op de knie eindigt en ons de blik op de machtige rennersdij ontneemt.

Mannenliefde

Vandaag op hetiskoers.nl: 

Vergeet Emma, Noorse barbies en alle andere lekkere meiden. Ik ben verliefd op een man. Een wielrenner. Het is niet Titi Voeckler, zeg ik maar vast. Nee, het is een Spanjaard en hij draagt dezelfde voornaam als ik. Alejandro Valverde heet de geluksvogel. Ja, daar word ik wel warm van.

(Even voor de duidelijkheid: deze jongen is hartstikke hetero. Straight, voor de volle honderd procent. Vrouwtjes, daar houd ik van. Donker, blond, langharig, kortharig, ja zelfs in wielerbroek of roze legging: ik mag er graag naar kijken.)

Trainen, trainen en trainen

Dat Johan Cruijff vaak onzin vertelt, is geen nieuws. Iemand die met droge ogen beweert dat een miljoenenbedrijf als Ajax alleen door een oud-voetballer geleid kan worden, die hoeven we niet serieus te nemen.

Laat voetballers zich nou maar op hun spelletje concentreren, dat is al moeilijk genoeg.