Kronkelend, kotsend, schuimbekkend: zo moet de ter dood veroordeelde
Clayton Lockett erbij hebben gezeten (gelegen?) nadat hij de fatale injectie toegediend
had gekregen.
Een uurtje en extreem veel pijn later begaf zijn hart het.
Missie geslaagd, moordenaar dood.
Opgeruimd staat netjes.
Toch?
Nee, zei het Witte Huis (lees: Obama). Want: ‘Deze executie
was niet humaan.’
Wijze woorden van Barack.
Iemand doodmaken, alla, maar je mag de stakker niet te veel
pijn doen. Dat is nu ook weer niet nodig.
Niet netjes. Onbeschaafd.
Al dat braaksel en schuim en dan die uitpuilende ogen. Geen
prettig gezicht.
Gelukkig deed het gevangenispersoneel op tijd de gordijntjes
dicht.
Nee, inhumaan executeren, dat doen ze in achterlijke culturen.
In bandietenstaten als Rusland. Of in de As van het Kwaad.
Niet in de Verenigde Staten. Daar bestaat het gelukkig nog: humaan doodmaken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten