maandag 13 december 2010

Gepeupel 2.0

Vorige week was ik met Max op een kinderfeestje. Onze vent viel een beetje tussen wal en schip. Er was een clubje meisjes van zijn leeftijd. Maar die waren met nagellak aan ’t kliederen. En er was een clubje met oudere jongetjes. Die noemden Max ‘kleine baby’ en gooiden de deur dicht toen hij hun ‘geheime meeting’ op een van de slaapkamers wilde bijwonen.

Daar stond ‘ie dan, onze Max. Beetje beteuterd, beetje boos. Ik heb het niet laten merken, maar mijn hart brak (een beetje). Ik heb het vaker gezegd: als papa ben je een weekdier.

Het is een vergelijking die in vrijwel alle opzichten mank gaat, maar hier moest ik even aan denken toen ik gisteren het nieuws uit Amsterdam hoorde. Over het seksueel misbruik op de kinderdagverblijven dus. Hoe voel je je als een of andere hufter (ik ben normaal niet van de krachttermen, maar ik vond idioot te lief klinken) zich heeft vergrepen aan je kind? Welke emoties razen er op zo’n moment door je hoofd? Of, beter gezegd: door je lijf. Schrik en verdriet, dat zeker. Veel, heel veel agressie ook, lijkt me. En schuldgevoel, tegenover je kind. Jij hebt hem of haar tenslotte naar dat dagverblijf gestuurd.

Ik wil en kan het me nauwelijks voorstellen. Het moet vreselijk zijn.  

En toch. Hoe afschuwelijk de handelingen van die kerel ook zijn – kinderen zijn per definitie seksloze wezentjes – het rechtvaardigt in geen enkel opzicht de reacties op internet. Met name op Twitter lieten mensen al hun onderbuikgevoelens de vrije loop. Iemand omschreef de social media community vanmorgen als de ‘menigte met fakkels en hooivorken 2.0’. Treffend. Waar Johan de Witt nog met blote handen in stukken gescheurd werd, daar doet het hedendaagse gepeupel dat digitaal: door het verspreiden van allerlei persoonlijke informatie van de vermeende dader.

Een regelrecht schandaal. We leven in een rechtstaat. Een rechtstaat waarin mensen pas schuldig zijn als de rechter dat heeft besloten. En waarin mensen – wat ze ook hebben uitgevreten – bepaalde rechten hebben. Bijvoorbeeld het recht op privacy. 

Dat is niet linksig, dat is niet soft. Het is beschaafd.  

Het ironische is: wie roepen het hardst om straf, wraak, vergelding? Wie vormen de voorlieden van het gepeupel 2.0? Precies: dezelde mensen die bang zijn dat Nederland straks zucht onder de Sharia. Tja. 

2 opmerkingen:

  1. Ik geloof dat ik mij gister ook enigszins heb laten meeslepen... Schaam me daar best voor, want je hebt natuurlijk helemaal gelijk. Goeie blog!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank! Ik snap overigens best die eerste reactie, maar het lijkt wel of kindermisbruik tegenwoordig erger wordt gevonden dan alle andere misdaden. Dat stoort me. Net als het populistische geneuzel en het anonieme reageren via internet....

    BeantwoordenVerwijderen