Waarom ben ik er niet eerder op gekomen? Tv kijken zonder geluid is goddelijk. Rustgevend vooral. Je hoeft je nooit meer te ergeren aan spraakgebrekkige types als Youri Mulder die z’n zin nooit, nou ja, die, hè, eigenlijk, weet je. Je hoeft ook nooit meer te luisteren naar dommige kakelkipjes die dommige meninkjes de wereld inkakelen (Prem nogwatdinges, Beau v.E.D., Sophie H.). En: je bent voorgoed verlost van de muziek van de Van Velzens, de Guusen Meeuwissen of de 3 J’s. In plaats daarvan kun je op de achtergrond lekker je eigen playlist draaien. Beetje Nirvana, beetje Triggerfinger, aangevuld met een vleugje Pearl Jam. Stukken beter te pruimen.
Het leukste is dat je zonder geluid automatisch meer gaat letten op de gezichtsuitdrukkingen van de pratende poppen op tv (waarom grijnst Eric van Tijn continu alsof ‘ie heel nodig moet poepen maar het niet kan?). Je ziet plots meer lichaamstaal (Paul Witteman, hou toch op met die aanstellerige semi-intellectuele poses). En je ziet ineens de kapsels (wat heeft die Toine van Peperstraten raar haar, zeg!).
Oké, en je oog valt onwillekeurig op hele kleine, strakke, sexy jurkjes (Yolanthe!). Dat piepkleine stukje glitterstof was me anders nooit opgevallen. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten